Hep aynı çamurdan yoğrulan bizdik Bizdik başka gören birbirimizi Başka sanıp aldandık içimizi Boşuna aradık boşuna sorduk Suçluyu suçsuzu bir yerde bulduk Oku çeken bizdik vurulan bizdik Bir gönülde yitirdik sevgimizi Başka sandık dönüp bulduk o izi Boşuna aradık boşuna sorduk Avcı bizdik av bizdik koşup yorulduk Kendi suyumuzda boğulan bizdik Bizdik aynalar boyu dizi…
Ayla Oral Dönüşü olmayan bir yolda idik Ayak izlerimiz kaldı geride Ayak izlerimiz milyonlarca Ayak izlerimiz aynı biçimde Arayıp bulamayan çocuklarca üzgündük Hayallerimiz kaldı geride Hayallerimiz ayak altında Hayallerimiz korku içinde Bir türlü dolamayan testi gibiydik Arzularımız kaldı geride Arzularımız şeytan katında Arzularımız gönül dilinde Dönüşü olmayan bir yolda idik Günahlarımız kaldı geride Günahlarımız milyonlarca…
Dönüşü Olmayan Yol Dünya kamuoyuna, bilinen manevralar sonucu, yanlış aksettirilmiş önemli meselelerimizden birisi de, hiç şüphesiz, Türk kadını ile ilgili olanıdır. Türk kadını -güyâ- erkeğinin kölesidir, seçme ve seçilme hakkı yoktur. Hiçbir zaman modern kadın olamamıştır vesaire vesaire… Bu soy manevralar, yine Türk kadını tarafından, hemen her devirde, her zaman yalanlanmıştır. Halbuki Türk…
Gönlümde daima yeni bir yol hazırlığı, Her lâhza başka beldelerin iştiyâkı var; Yıldızların, ayın bile hasretle baktığı Çöller, denizler engin ufuklar ve yaylalar… Bir sevginin hayalini takip eder gibi, Çok kerre bir melâl ile baktım ufuklara; Bazan coşup da, bağrı yanık derbeder gibi Çılgınca bir karar ile aktım ufuklara.
Bu gece yılbaşı, Başkente kar yağıyor, nokta noktam, Başkente kar. Ve tütüyor gözlerimde, Küllenmiş bir mangal gibi eski hatıralar.. Başkente kar yağıyor, Başkente kar… Bu gece yılbaşı, Bilirsin ki nokta noktam, Yılbaşlarında hesaplanır Çoğu zaman, İnsanların yaşı! Bu gece yılbaşı.
Bu şehrin her ferdi aşina bana, Şu çocuk yavrumdur, şu kadın ana Ve şu kız kardeşim ezelden beri. İçimde onların öz sevgileri Bu ruhla çıkarım her sabah evden. Kaplarken ufkumu güller alevden, Yürürüm: Çeşmeler, bahçeler, dallar, Yürürüm üstümde çelik kartallar Bir atlas boşlukta uğuldar durur. Hür kalbim onlarla birlikte vurur.
Bir başka bahardır güneyde bahar, Tatmadım bu şiiri asla bir elde. Akdeniz ufkundan esen bu yelde, Saf, sedef köpüklü çocukluğum var, Bir başka bahardır güneyde bahar… Şu billur sabaha serpilen ötüş, Şu güneş yağmuru som altın saçlar, Şu çiçek duvaklı gelin ağaçlar, Gülerek der ki: “Kollanma düş!” Şu billur sabaha serpilen ötüş…
Mavi, maviydi gökyüzü Bulutlar beyaz, beyazdı Boşluğu ve üzüntüsü İçinde ne garip yazdı… Garip, güzel, sonra mahzun Işıkla yağmur beraber, Bir türkü ki gamlı, uzun, Ve sen gülünce açan güller. Beyaz, beyazdı bulutlar, Gölgeler buğulu, derin; Ah o hiç dinmeyen rüzgâr Ve uykusu çiçeklerin. Mor aydınlıkta bir çınar Veya kestane dibinde; Mahmur süzülen bakışlar İkindi…
Yine bir can çekişen mecruhu Andırırken bu gurup enginde. İşte binlerce şehidin ruhu Çöküyor dağlara kan renginde. Son kızıllık vuruyor kubbelere, Gölgeler kapladı viran sarayı. Düşüyor belde kederden kedere Yaslı gördükçe güzel Marmara’yı.
CEYLAN GÖZLÜM "Şiir, tanımlanabilir mi? Bazıları "Tanımlanır" bazıları da "Tanımlanamaz" biçiminde yanıtlıyorlar. Ben, "Şiir okunur!" diyorum. Çünkü, her şiir bir başka tad, bir başka güzellik taşır. Onun için de "Şiir okunur" diyoruz. Rahmetli dostum ve arkadaşım, eski Erzincan Veteriner Müdürü Hadi Sert'in şu mısralarını okumadan tadabilir misiniz? …
Oyhan Hasan Bıldırki, daha çok dergilerde yayınladığı eleştirileriyle tanınıyor. Şimdi yazar, değişik bir çalışma ürünü olan Koçaklar adlı eseriyle ayrı bir yönünü ortaya koyuyor. Yakın tarihimizin kahramanlık olaylarını folklor süzgecinden geçirerek hikâyeleştirme yolunu tutan Bıldırki, bu eseriyle yeni bir yazma yöntemini deniyor. “Geçmiş unutulursa gelecekten kaygılı olmak gerekir.” düşüncesinden yola çıkan yazar, Türk tarihinin…
İnsan bu kopar bir şeylerden hep Aşktan, anılardan ya da bir kentten Yalnız geçen gemilerin izleri kalır Durgun sularında titreşen Sonra acı bir rüzgar öper Aşka susayan dudakları Ezer hoyratça kışlar Sessiz dökülen yaprakları Açar aşkın büyüklüğünce Gönül bahçelerinde keder Mutluluğun örtük penceresinde Boynu bükük mevsimler Kopar tespih taneleri gibi İçimizden hatıralar Sönmüş mangalında geçmişin…
